munduaz blai
txorrota itxi eta katu bat entzun
nonbait
gauez eta nik ez dut katurik
kaleko atea ireki eta iluna besterik ez
ez da perla diztiratsurik, ez da
saturnoren ilargirik
eskailerak jeitsi ditut dena den
eta sotoko atea ireki
ez dabil inor kalean
ezta katurik ere
eta euri jasa ari du
ez dute maite euria katuek
pausu bat eman eta euripean
blai, euripean
katurik ez baina haren gonbitea
munduaz blai etor hadi
eta itzultzean, eskaileretako putzu eta
abar
atea ixten entzun dut
ni kanpoan geratu naiz
katua ikusi dut leihoaren bestaldetik
sofan eserita
leihoari begira, euriari begira
munduaz blai
norbere ahots
denok egingo genuen noizbait
guretzako ahots proba bat
gure ahotsa entzuteko beharra sentituko
genuen
hor darraiela ziurtatzeko
luzez isilik egon ostean edo
ardura sakon batek hartuta
agian
gela batetan bakarrik egonda aa esatea
izan daiteke bertan gaudela eta izan bagarela
ziurtatzeko
modu bakarra
eso es ser niño
mirar un charco y el reflejo roto de la
ciudad
introducir el dedo en el agua turbia
ver como los edificios se hunden
las nubes se empapan y los pájaros
pican el anzuelo
ahora escuchar el agua al escurrir por
su mano
y amplificarlo a mil, un millón de
trillones de veces
con la suela del zapato plis
los dos piés después
pisando semáforos subimos la escalera
de los sueños
cruzamos la frontera sin visados
feliz al girar la cabeza y mirar el
mundo por los pies
las reglas del revés
y al salir aún embriagados
decir mira mamá
beti ailleurs
eguna jantzi eta argiak zulatzen dira
gaua erori eta tximeletak mozkortzen
garaiak esanak dira baina beti
harrapatzen naute pausu berriz
oin planta estreinatzeke
hurrengo zola planifikatuz
amestuz edo airez iltzatuz
ez dut asmatzen zuloa harian
eta zuloz ari naiz josten bigarren
azala
airea metatzen zait zuloetan
isiltasun zikin honen zuloetan
hitzaren esklabu metatzen zait hatsa
zuloetan
ixten ditut leihoak ez entzuteko
besteak
eta mundua iluntzen denean baino ez da
agertzen nire islada kristalean
biluzten zait eguna
nahiz ta bertan egon
beti ailleurs da iluna
dena da huts hori, dena
dena litzake halaber isiltasuna
edozein soinu, edozein karrask edo ele
eta isil denak oro esan lezake
edo gorrak dena entzun ala imagina
inoiz izan ez denak dena du izateke
baina
pausu berriek zein lur asmatuko
zein goiza gau honek
zer leiho horrek
begira dudan hutsal infinitu horrek
gaua du zintzilik zuhaitzak eta beste
guztiak
isiltasuna dio kilkerrak eta
islada bat itsatsi zait iraganean
zabor kamioia
gizon bat dabil jaki bila
merkatu honek ez du txanda panelik
self service- a da
plastiko poltsak txikitzen dabil
barrualdea arakatzeko
lurrean eserita bi kontenedore berdeen
itzalean
tomate bat du alboan, eta banana azala
ez du hotsik baina
ez dute hotsik ateratzen plastiko
horiek
ez dago zaratarik inguruan
mundua mutu zaio
mututu gatzaizkio mundua
hogei mila kortxeako isilunea gara aldi
berean jota
ez dugu pausua geratu, keinu bat eta
joder
eta hurrengo ixkina gainditzerakoan
kotxe baten motor hots zatarrak
edo zabor kamioiaren pi pi piak
edo nork daki, jabier muguruzarena
zirudien kantu batek
itzuli diote soinu banda mundu gorrari
katu urdin bat
zaharren egoitzaren atzeko atetik atera
dute
gurpildun karro baten gainean hilotza
ez zegoen asko irudikatu beharrik
han zen gorpu bilakatuta
zorro urdin dizdiratsuak estalita
haragi eta hezur guztien multzoa
bi gizonek atera dute parkinera ematen
duen atetik
gipuzkoako hileta zerbitzua zioen
furgonetara
berdin izan zitezkeen bi igeltsero
paretako zuloa tapatzeko lanak luzatu
zaizkie
eta iluna da bukatzerako
erraminta jaso eta etxerako bidea
hartzeko tenorean
haien kontuetaz mintzatzen dira zorro
urdina garraiatzen dutela
gorpu forma ezin ebidenteagoa duen
zorroa
ez dute izkutatu beharrik
ez da gertatu krimenik bertan
gero etxera bidean katu zuri bat zegoen
balkoi bateko barandilan etzanda
katu ile luze zuri bat
lasai etzanda
hari begira geratu naiz
irudi hari karga poetikoa, erantzuna
aurretik ikusitakoarekin nolabaiteko
erlazioa
bilatu nahiean
ez du
ez du karga poetikorik
pentsatu dut eta etxera joan naiz
katua urdina izan balitz sikiera
itsasoa da marinelaren isiltasuna
itsasoa da marinelaren isiltasuna
No hay comentarios:
Publicar un comentario